امیرهوشنگ غفران دبیر انجمن جانبازان با قطع پای کامل (کانادین) ایران در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری حیات، درباره مهم‌ترین مطالبات جانبازان اظهار داشت: بحث خودرو یکی از دغدغه‌های جانبازان است. تبلیغات نادرست باعث شده برخی تصور کنند جانبازان سالانه خودرو دریافت می‌کنند، اما این موضوع حیثیت آن‌ها را خدشه‌دار کرده است. بسیاری از جانبازان به امید فروش خودرو برای تأمین معیشت برنامه‌ریزی کرده بودند، اما با تأخیر در اجرای طرح، برخی حتی خانه خود را فروختند یا قرض کردند و حالا با مشکلات مالی و حیثیتی مواجه‌اند.
وی ادامه داد: اکثریت جانبازان از نظر اقتصادی در تنگنا هستند. تنها ۵ تا ۶ درصد از آن‌ها توان مالی برای خرید خودرو دارند، اما برای بقیه، این طرح می‌توانست مشکلات معیشتی را تا حدی برطرف کند. برنامه‌ریزی نادرست وزارت صمت، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی این دغدغه را تشدید کرده است.
غفران درباره تأثیر ماده ۸۷ قانون برنامه ششم بر اشتغال جانبازان توضیح داد: اکثر جانبازان به سن بازنشستگی رسیده‌اند و دیگر مشمول اشتغال مستقیم نیستند. دغدغه اصلی آن‌ها اکنون اشتغال فرزندانشان است که به دلیل مشکلات اقتصادی، هزینه‌های زندگی بر دوش جانبازان باقی مانده و حتی سن ازدواج فرزندان را بالا برده است.
وی درباره موانع اجرای قوانین حمایتی ایثارگران خاطرنشان کرد: به نظرم معاونت تعاون و مدیرکل تسهیلات بنیاد باید فعال‌تر عمل کنند تا موانع ریشه‌یابی و رفع شوند و همین مسئله نیاز به بررسی‌های دقیق و تخصصی دارد.
دبیر انجمن جانبازان با قطع پای کامل(کانادین) ایران درباره تعامل بنیاد شهید با جانبازان عنوان کرد: توجه به مسائل جانبازان می‌شود، اما انتظار داریم بیشتر باشد. جلسات بیشتری با جانبازان برگزار شود تا مشکلات ریشه‌یابی گردد.
وی ادامه داد: دو نوبت آزمون استخدامی برای فرزندان جانبازان برگزار شده، اما حتی پس از قبولی، موانعی برای استخدام آن‌ها ایجاد شده است. بسیاری از این جوانان اکنون در مشاغلی مانند رانندگی اسنپ یا کار در فست‌فودها مشغول‌اند.
غفران درباره چالش‌های معیشتی جانبازان اظهار داشت: بزرگ‌ترین چالش آینده، سالمندی جانبازان است. جانبازانی که فرزندانشان ازدواج کرده و همسرشان فوت کرده‌اند، با مشکلاتی مانند انزوای اجتماعی یا نبود امکانات مناسب در آسایشگاه‌ها مواجه‌اند. باید برنامه‌ریزی مشخصی برای اوقات فراغت، ورزش یا نیازهای روزانه آن‌ها وجود داشته باشد چراکه این چالش در ۵ تا ۱۰ سال آینده بسیار بزرگ‌تر خواهد شد.
وی درباره وضعیت تأمین دارو و خدمات درمانی جانبازان کانادین افزود: انجمن جانبازان کانادین در تأمین پروتز و عصا مشکلی ندارد و از خدمات بیمه دی راضی هستیم، اما شنیده‌ام برخی دیگر از جانبازان در حوزه درمان با مشکلاتی مواجه‌اند.
دبیر انجمن جانبازان با قطع پای کامل(کانادین) ایران درباره جایگاه اجتماعی جانبازان اظهار داشت: مردم ایران فهیم و قدرشناس‌اند و اگر صادقانه با آن‌ها صحبت شود، جایگاه جانبازان را درک می‌کنند. متأسفانه برخی تبلیغات نادرست، اقداماتی که هنوز انجام نشده را انجام‌شده نشان می‌دهد و این به سوءتفاهم در جامعه دامن زده است.
وی درباره برنامه‌های انجمن برای انتقال فرهنگ ایثار و شهادت گفت: تمام برنامه‌های انجمن، از ورزشی تا تفریحی و پایش سلامت، به‌صورت خانوادگی برگزار می‌شود. این رویکرد باعث شده ۲۲۰ خانواده جانبازان کانادین مانند یک خانواده بزرگ با انس و الفت کنار هم باشند و فرزندان و همسرانشان نیز یکدیگر را بشناسند.
غفران درباره دغدغه اصلی انجمن اظهار داشت: با هم بودن خانواده‌ها مشکلات را کاهش می‌دهد. ما جانبازانی را که در انزوا بودند، از طریق برنامه‌هایی مانند والیبال نشسته به جمع آورده‌ایم. این فعالیت‌ها باعث می‌شود خانواده‌ها ببینند مشکلاتشان مشترک است و احساس تنهایی نکنند.
وی خطاب به مسئولان و افکار عمومی تصریح کرد: از مسئولان می‌خواهم تا کاری انجام نشده، آن را رسانه‌ای نکنند و از حالا برای چالش سالمندی جانبازان برنامه‌ریزی کنند.
دبیر انجمن جانبازان با قطع پای کامل(کانادین) ایران در پایان افزود: از مسئولین بنیاد، به‌ویژه مهندس اوحدی، تشکر می‌کنم که زحمت می‌کشند، اما انتظار داریم کارشناسان بنیاد با دقت بیشتری دغدغه‌های جانبازان و فرزندانشان، به‌ویژه در حوزه اشتغال را پیگیری کنند.
انتهای پیام/
نظر شما